Superwizja to ważne narzędzie w pracy na rzecz zatrzymywania przemocy w rodzinie i leczenia jej skutków. Osoby pomagające poszczególnym osobom, ale także całym rodzinom spotykają się z superwizorem, czyli kolegą starszym doświadczeniem i bogatszym w wiedzę po to, aby omówić swoją pracę z klientem/pacjentem, rodziną pod kątem pojawiających się wątpliwości, trudności i dylematów, zarówno w obszarze merytorycznym, jak i społecznym, a także emocjonalnym.

Pomaganie osobom doznającym przemocy, stosującym ją, albo będącym jej świadkami jest procesem trudnym dla pomagacza, obciążającym go psychicznie. Stąd założenia superwizji wskazują na potrzebę wspierania osób superwizujących się (superwizantów) w tym, aby jak najefektywniej były w stanie wykonywać swoją pracę, nie ulegając mechanizmom wypalenia zawodowego. Superwizja jest także formą szkolenia, czyli pogłębiania wiedzy na temat zjawiska przemocy w rodzinie. Jest też wreszcie sposobem rozwijania i doskonalenia warsztatu pracy poszczególnych pomagaczy.